გამომყევი უბრალოებაში


გამომყევი უბრალოებაში და მე განახებ ბედნიერებას ფეხით სიარულში, სირბილში, კისკისში, დაჭერობანას თამაშით გასწავლი სიყვარულს.
გამომყევი უბრალოებაში და მე განახებ სიხარულს სისადავეში, ხალხში, შინაურ ცხოველებში, ბავშვებში. ცეცხლის პირს სიმინდის ჭამაში და ცხელი კარტოფილით დამწვარ თითებზე სულის შებერვით გასწავლი სიყვარულს.
გამომყევი უბრალოებაში, და მე წაგიყვან იქ სადაც მარტო ჩვენ ვიქნებით და ქარი, თუნდაც ორპირი ან წვიმა, თუნდაც შხაპუნა.  ფეხშიშველი ქუჩაში თქეშში ბოდიალით გასწავლი სიყვარულს.
გამომყევი უბრალოებაში, მხოლოდ ზურგჩანთებით რომ მოვიაროთ მთელი მსოფლიო, გზადაგზა ვაგროვოთ სიბერეში მოსაყოლი ამბები. სიმსუბუქესა და სიმარტივეში გასწავლი სიყვარულს.
გამომყევი უბრალოებაში ქვიშიანი ნაპირიდან ზღვის ფსკერამდე. ნიჟარების და ქვების ძებნაში, ცამდე აზიდული მწვერვალების სიდიადეში, თმაში ჩაწნული მინდვრის ყვავილების სინაზეში გასწავლი სიყვარულს.
გამომყევი უბრალოებაში ისე უბრალოდ გამომყევი...



14.08.18

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

მ ე ხ ა ნ ძ რ ე

Image
...ცეცხლმოკიდებულ მრავალსართულიან სახლთან ვდგავარ და ზემოთ ვიყურები, ისეთი ძლიერი ხანძარია ყველა სართულის ფანჯრიდან ცეცხლი გამოდის. მიკვირს, რატომ არ მაქვს წყალი, რატომ არავინ არის გარშემო, მინდა ვიყვირო, მაგრამ ვერ ვყვირი... ამ დროს ცეცხლმოკიდებული ფანჯრიდან ბავშვი ვარდება... ვარდება და თითქოს ცაში ეკიდება ისე ნელა ეშვება. ჩამესმის ხმა : -          დაიჭირე ნიკო, დაიჭირე... ვცდილობ გავიქცე ბავშვისკენ რომ იქნებ დავიჭირო. ვერ გავრბივარ... ძალიან ნელა და გაჭირვებით მივიწევ წინ. რატომ ვერ გავრბივარ?!.. ამ დროს შენობის მეორე მხარეს, ფანჯრიდან სხვა ბავშვი ვარდება, ისიც ცაში ეკიდება... სხვა ხმა ჩამესმის   - დაიჭირე ნიკო, დაიჭირე... ახლა ვცდილობ, მეორე ბაშვისკენ გავიქცე. მაგრამ მაინც ვერ გავრბივარ. მერე მესამე ბავშვი ვარდება და ისევ ხმა მესმის... -          დაიჭირე ნიკო, დაიჭირე... ერთი, ორი, სამი ბავშვი... ერთი ნაბიჯი, ორი ნაბიჯი, სამი ნაბიჯი... სხვადასხვა ხმა ერთად ჩამძახის - დაიჭირე ნიკო...
Read more

მკითხავი

Image
კარი გაიღო და ქალი გამოვიდა. გრძელი შავი კაბა ეცვა. შიშველი ფეხები ჰქონდა და ნელი სვლით, მოკლე ნაბიჯებით მიიწევდა წინ. გზა რომელსაც შიშველი ტერფებით გადიოდა მხოლოდ მისი იყო - მისი გასავლელი. ემოციებით, გრძნობებით და იმედებით სავსე მიიწევდა წინ. დერეფანში მიმავალი შიშველი ფეხები იყო სიმბოლო გაყრის და შეერთების, მიახლების და განშორების. *** სავსე მთვარე იყო. ფარდები გადასწია. ოთახში შუქი ჩააქრო. პატარა მაგიდაზე სამი სანთელი დადგა. დაანთო. მათ შუაში გამჭვირვალე ჯამით წყალი ჩადგა და შელოცვის ბუტბუტი დაიწყო. კოსმიური ძალების გამოსახმობად შესაფერისი დრო იყო. მას შური უნდა ეძია. დამცირებას და შეურაცხყოფას არავის აპატიებდა. სასტიკად დასჯიდა და აზღვევინებდა იმას რომ მოატყუეს. მეტი არც არაფერი ახსოვდა, მისი გონება სრულად იყო მოცული ბრაზით და ბოღმით. უნდოდა აღესრულებინა ჩანაფიქრი და შედეგით დამტკბარიყო. მხოლოდ ეს თუ დაამშვიდებდა. ბავშვობაში ბებიამ პატარა ლოცვა ასწავლა და უთხრა, თუ ამ ლოცვას სავსე მთვარის დროს იტყოდა და სურვილს ჩაუთქვამდა, აუცილებლად შეუსრულდებოდა. დაარიგა, თუ ვინმე...
Read more

თმა

Image
მნიშვნელოვანი შეხვედრა მქონდა. წამოვედი კახეთიდან "დიდ ქალაქში". გზაში მყოფს დედამ დამირეკა და მითითებების კორიანტელში გამხვია. საუბრის ბოლოს ის იყო ველოდი, ახლა იმასაც მეტყვის "-ავტობუსი რომ გაჩერდება მერე ჩამოდიო". მაგრამ გადავრჩი - არ უთქვამს. ეტყობა გამოვედი იმ ასაკიდან მსგავსი დარიგება რომ მჭირდება მეთქი გავიფიქრე. გავიხარე, გავიზარდე და დავჭკვიანდი ეტყობათქო... რომ დედის სიტყვებმა ოცნებას მომწყვიტა - სალონში შედი და თმები დაივარცხნეო. უფრო მუქარა იყო ვიდრე დარიგება. მეტი რა გზა მქონდა უნდა შემესრულებინა. ჩამოვედი. მოვუყვებოდი ქუჩას სადაც ერთმანეთის მიყოლებით სალონები იყო გახსნილი. ჩავუარე ორს და გავჩერდი მესამესთან. შევიხედე, რაღაც არ მომივიდა თვალში. გავაგრძელე გზა და გავჩერდი მეოთხესთან, იქაც შევიხედე და დავინახე ბიჭი იჯდა. არ შევედი. ისევ გავაგრძელე გზა. გავჩერდი მეხუთესთან, შევიხედე ქალი ჟურნალს ათვალიერებდა. სხვა არავინ ჩანდა. გული არც იქ მიმივიდა, მაგრამ ფეხები თვითნებურად შევიდნენ. მაინც სულ ერთიამეთქი გავიფიქრე, რადგან დედამ დამაბარა უეჭველი უნდ...
Read more